DIVINE READING
Een van de meest centrale en oude praktijken van het christelijk gebed is lectio divina, of goddelijke lezen. In lectio divina, we beginnen met het lezen van een paar verzen van de Bijbel. We lezen zonder haast, zodat we voor de boodschap die God voor ons heeft daar kunnen luisteren. We blijven alert op verbindingen van de Geest kan openbaren tussen de doorgang en wat er gaande is in ons leven. Wij vragen, “Wat zeg je me vandaag, Lord? Wat moet ik horen in dit verhaal, gelijkenis, of profetie?” Luisteren op deze manier vereist geduld en de bereidheid om te laten gaan van onze eigen agenda en ons openstellen voor Gods vormgeven.
Zodra we een woord dat we weten is bedoeld voor ons hebben gehoord, we zijn van nature aangetrokken tot gebed. Vanaf luisteren gaan we naar het spreken — misschien in angst, bekentenis of verdriet; misschien in vreugde, lof, dankzegging of aanbidding; misschien in woede, verwarring of pijn; misschien in een rustige vertrouwen, trust of overgave. Eindelijk, na het gieten uit ons hart voor God, we komen gewoon en diep rusten in dat prachtige, liefdevolle aanwezigheid van God. Lezing, reflecterende, reageert en rust — dit is het basisritme van de goddelijke lezen.