Γνωρίζοντας τον Θεό

Το μεγάλο σκοπό του ανθρώπου, ειδικά ο πιστός στον Χριστό, είναι να δοξάσει το Θεό. "Αν, έπειτα, τρώτε ή πίνετε ή ό, τι κάνετε, κάνει όλα για τη δόξα του Θεού » (1 Κορίνθιανς 10:31). Καθοριστική για την ικανότητά μας να δοξάσει το Θεό είναι η γνώση του Θεού και γνωρίζοντας τον ίδιο προσωπικά ενόψει αυτής της γνώσης.

The word “glory” in the Greek New Testament is Δόξα which means an opinion, εκτίμηση, ή φήμη στην οποία το ένα είναι στην κατοχή. Αναφέρεται σε αυτό που θα πρέπει να προκύψουν για τον Θεό ως έπαινο, Ευχαριστία, υπακοή, ευλάβεια, και των υπηρεσιών λόγω του ποιος είναι ο Θεός και τι κάνει ο Θεός (το παρελθόν, παρόν, και το μέλλον). Με άλλα λόγια, δίνοντας δόξα στο Θεό συνδέεται με την γνώση του Θεού (αποκάλυψη του Θεού), και γνωρίζοντας τον Θεό προσωπικά (ανταπόκριση στο Θεό).

The Lord Jesus said in Γιάννης 17:3, "Και αυτή είναι η αιώνια ζωή, ότι μπορούν να σοι γνωρίζουν, το μόνο αληθινό Θεό, και τον Ιησού Χριστό τον οποίον απέστειλες. "Τα πολλά ονόματα στην Αγία Γραφή αποτελεί επιπλέον αποκάλυψη του χαρακτήρα του Θεού, Τα έργα του, και η σχέση του να μας βασίζεται στο χαρακτήρα και τα έργα του. Τα ονόματα που επέλεξε ο Θεός για τον εαυτό του και οι οποίες αποδίδονται σ 'Αυτόν με το Λόγο του Θεού είναι συμπληρωματικές αποκαλύψεις του ποιος και τι του Θεού που μπορούμε να γνωρίζουμε και να αφορούν το Θεό.

Note David’s declarations about God’s name and word in Ψαλμός 138:1-2. Το όνομα του Θεού δηλώνει πολλά για το πρόσωπο Του, αλλά είναι ο Λόγος του Θεού που αποκαλύπτει το Θεό και το όνομά Του.

Ξέρουμε τι είναι ο Θεός, όχι μόνο από χάρες και τα έργα του, αλλά και από τα ονόματα του. Μας λένε πολλά πράγματα για τη φροντίδα του Θεού και την ανησυχία για τη δική του. Αυτή είναι μία από τις συναρπαστικές μελέτες της Γραφής. Οι διάφορες περιστάσεις που φέρει στο προσκήνιο κάθε ένα από τα ονόματα του Θεού είναι σημαντικές.1

Η σημασία της
Τα ονόματα του Θεού στην Αγία Γραφή

Στο εικοστό αιώνα δυτικό πολιτισμό μας, προσωπικά ονόματα είναι λίγο περισσότερο από ό, τι οι ετικέτες να διακρίνει ένα άτομο από το άλλο. Μερικές φορές τα ψευδώνυμα επιλέξει οποία πω κάτι για ένα άτομο, αλλά ακόμη και αυτό είναι μια φτωχή αντανάκλαση της σημασίας των ονομάτων στην Αγία Γραφή.

Δυστυχώς, to many the names Θεός ή Άρχοντας convey little more than designations of a supreme being. Λέει λίγα για να τους σχετικά με τον χαρακτήρα του Θεού, τρόπους του, και τι ο Θεός μέσα στον καθένα από εμάς ως ανθρώπινα όντα. Αλλά στην Αγία Γραφή, τα ονόματα του Θεού είναι σαν μικροσκοπικά πορτρέτα και υποσχέσεις. στην Αγία Γραφή, το όνομα ενός ατόμου να εντοπίζονται και στάθηκε για κάτι συγκεκριμένο. Αυτό είναι ιδιαίτερα αληθές του Θεού. Ονοματοδοσία πραγματοποιηθεί ιδιαίτερη σημασία. Ήταν ένα σημάδι της αρχής και εξουσίας. Αυτό είναι εμφανές από το γεγονός ότι ο Θεός αποκάλυψε τα ονόματα Του στο λαό Του και όχι τους επιτρέπει να επιλέγουν τα ονόματά τους για Εκείνον. Αυτό φαίνεται επίσης από το γεγονός ότι ο Θεός άλλαξε πολλές φορές τα ονόματα των ανθρώπων Του: Άβραμ στον Αβραάμ, Σαράι στη Sarah, Jacob στο Ισραήλ. Σημειώστε, επίσης, πως αυτή η έννοια της εξουσίας και της δύναμης φαίνεται όταν ο Ναβουχοδονόσορ άλλαξε τα ονόματα του Δανιήλ και οι τρεις φίλοι του.

Το όνομα του Θεού στη Γενική

Υπάρχουν μια σειρά από περιπτώσεις όπου απασχολείται κανένα όνομα του Θεού, αλλά όπου απλά ο όρος "όνομα" σε αναφορά στο Θεό χρησιμοποιείται ως το σημείο εστίασης:

(1) Abraham called on the όνομα of the Lord (gen. 12:8; 13:4).

(2) The Lord proclaimed His own όνομα before Moses (Πρώην. 33:19; 34:5).

(3) Israel was warned against profaning the όνομα of the Lord (Lev. 13:21; 22:2, 32).

(4) ο όνομα of the Lord was not to be taken in vain (Πρώην. 20:7; Δευτ. 5:11).

(5) The priests of Israel were to minister in the όνομα of the Lord (Δευτ. 18:5; 21:5).

(6) ο όνομα of God is called “wonderful” in κριτές 13:18.

(7) To call on the όνομα of the Lord was to worship Him as God (gen. 21:33; 26:25).

Κατά συνέπεια, Από αυτό μπορούμε να συμπεράνουμε ότι τέτοιες φράσεις όπως "το όνομα του Κυρίου» ή «το όνομα του Θεού" αναφέρονται σε ολόκληρο το χαρακτήρα του Θεού. Ήταν μια συνοπτική κατάσταση που ενσωματώνει ολόκληρο το πρόσωπο του Θεού.2

Όταν στρεφόμαστε στην Καινή Διαθήκη βρίσκουμε το ίδιο. The name Ιησούς is used in a similar way to the name of God in the Old Testament:

(1) Salvation is through His όνομα (Γιάννης 1:12).

(2) Believers are to gather in His όνομα (ματ. 18:20).

(3) Prayer is to be made in His όνομα (Γιάννης 14:13-14).

(4) The servant of the Lord who bears the όνομα of Christ will be hated (ματ. 10:22).

(5) Το βιβλίο των Πράξεων μνημονεύει επανειλημμένως λατρείας, υπηρεσία, and suffering in the όνοματου Ιησού Χριστού (πράξεις 4:18; 5:28, 41; 10:43; 19:17).

(6) It is at the όνομα of Jesus that every knee will one day bow and every tongue confess that Jesus Christ is Lord (phil. 2:10-11).

Έτσι, ακριβώς όπως το όνομα του Θεού στην Παλαιά Διαθήκη μίλησε για τον ιερό χαρακτήρα του Θεού Πατέρα, έτσι το όνομα του Ιησού στην Καινή Διαθήκη μιλάει για το άγιο χαρακτήρα του Θεού ο Υιός.3

Επισκόπηση του
Ονόματα του Θεού στην Αγία Γραφή

(1) Ελοχίμ: The plural form of ΤΟ, που σημαίνει «ισχυρός». Χρησιμοποιείται από ψεύτικους θεούς, αλλά όταν χρησιμοποιείται του αληθινού Θεού, είναι πληθυντικός του το μεγαλείο και υπαινίσσεται την τριάδα. Χρησιμοποιείται ιδιαίτερα της κυριαρχίας του Θεού, δημιουργική εργασία, πανίσχυρη εργασίας για το Ισραήλ και σε σχέση με την κυριαρχία του (Είναι ένα. 54:5; επειδή. 32:27; gen. 1:1; Είναι ένα. 45:18; Δευτ. 5:23; 8:15; ps. 68:7).

Compounds of ο:

  • El Shaddai:«Παντοδύναμο Θεό." Η προέλευση είναι αβέβαιη. Κάποιοι πιστεύουν ότι τονίζει αγάπης της προσφοράς και την άνεση του Θεού; άλλοι δύναμή Του όπως ο Παντοδύναμος ένα στέκεται πάνω σε ένα βουνό και ο οποίος διορθώνει και παιδαγωγεί (gen. 17:1; 28:3; 35:11; Πρώην. 6:1; ps. 91:1, 2).
  • El Elyon:"Ο Ύψιστος Θεός." Τονίζει τη δύναμη του Θεού, κυριαρχία, και την υπεροχή (gen. 14:19; ps. 9:2; και. 7:18, 22, 25).
  • Olam:"Ο αιώνιος Θεός." Τονίζει unchangeableness του Θεού και συνδέεται με inexhaustibleness Του (gen. 16:13).

(2) Γιαχβέ (Γιαχβέ): Προέρχεται από ένα ρήμα που σημαίνει "να υπάρχει, να είναι. "Αυτή η, συν τη χρήση του, δείχνει ότι το όνομα αυτό τονίζει τον Θεό ως ανεξάρτητο και αυθύπαρκτο Θεό της αποκάλυψης και της λύτρωσης (gen. 4:3; Πρώην. 6:3 (cf. 3:14); 3:12).

Compounds of Γιαχβέ: Ακριβολογώντας, αυτές οι ενώσεις είναι ονομασίες ή τίτλους που αποκαλύπτουν πρόσθετα στοιχεία σχετικά με τον χαρακτήρα του Θεού.

  • Γιαχβέ Jireh (βουνό):«Ο Κύριος θα δώσει." Τονίζει πρόβλεψη του Θεού για το λαό Του (gen. 22:14).
  • Γιαχβέ Νησί:«Ο Κύριος είναι Banner μου." Τονίζει ότι ο Θεός είναι το σημείο συσπείρωσης μας και μέσα μας για τη νίκη; αυτός που παλεύει για το λαό Του (Πρώην. 17:15).
  • Γιαχβέ Shalom:«Ο Κύριος είναι ειρήνη." Σημεία στον Κύριο ως τα μέσα της ειρήνης και της ανάπαυσης μας (κομητεία. 6:24).
  • Γιαχβέ Σαβαώθ:"Ο Κύριος των Δυνάμεων." Ένα στρατιωτικό σχήμα απεικονίζει τον Κύριο, όπως ο διοικητής των στρατευμάτων του ουρανού (1 Sam. 1:3; 17:45).
  • Γιαχβέ Maccaddeshcem: “The Lord your Sanctifier.” Portrays the Lord as our means of sanctification or as the one who sets believers apart for His purposes (Πρώην. 31:13).
  • ΓιαχβέRo'i: “The Lord my Shepherd.” Portrays the Lord as the Shepherd who cares for His people as a shepherd cares for the sheep of his pasture (ps. 23:1).
  • Γιαχβέ Tsidkenu: “The Lord our Righteousness.” Portrays the Lord as the means of our righteousness (επειδή. 23:6).
  • Γιαχβέ Σαμμά: “The Lord is there.” Portrays the Lord’s personal presence in the millennial kingdom (αυτοί. 48:35).
  • Γιαχβέ Ελοχίμ Ισραήλ:"Ο Κύριος, ο Θεός του Ισραήλ ». Προσδιορίζει Γιαχβέ ως ο Θεός του Ισραήλ, σε αντίθεση με τους ψεύτικους θεούς των εθνών (κομητεία. 5:3.; Είναι ένα. 17:6).

(3) Adonai: Like Ελοχίμ, κι αυτό είναι ένα πληθυντικό της το μεγαλείο. Η ενικό σημαίνει "πλοίαρχος, ιδιοκτήτη. "υπογραμμίζει τη σχέση του ανθρώπου με τον Θεό ως κύριό του, εξουσία, και του παρόχου (gen. 18:2; 40:1; 1 Sam. 1:15; Πρώην. 21:1-6; Αστειεύομαι. 5:14).

(4) Theos: Ελληνική λέξη που μεταφράζεται «ο Θεός." Πρωτοβάθμια όνομα για το Θεό που χρησιμοποιείται στην Καινή Διαθήκη. Η χρήση του διδάσκει: (1) Αυτός είναι ο μόνος αληθινός Θεός (ματ. 23:9; ROM. 3:30); (2) He is unique (1 Tim. 1:17; Γιάννης 17:3; Στροφή μηχανής. 15:4; 16:7); (3) Είναι υπερβατική (πράξεις 17:24; έχω. 3:4; Στροφή μηχανής. 10:6); (4) Αυτός είναι ο Σωτήρας (Γιάννης 3:16; 1 Tim. 1:1; 2:3; 4:10). This name is used of Christ as God in Γιάννης 1:1, 18; 20:28; 1 Γιάννης 5:20; Χτύπημα. 2:13; ROM. 9:5; έχω. 1:8; 2 Κατοικίδιο ζώο. 1:1.

(5) Kurios: Greek word translated “Lord.” Stresses authority and supremacy. Ενώ αυτό μπορεί να σημαίνει κύριε (Γιάννης 4:11), ιδιοκτήτης (Luke 19:33), κύριος (Διάσελο. 3:22), ή ακόμα και αναφέρονται σε είδωλα (1 Cor. 8:5) ή τους συζύγους (1 Κατοικίδιο ζώο. 3:6), it is used mostly as the equivalent of Γιαχβέ of the Old Testament. Είναι πάρα πολύ Χρησιμοποιείται του νοήματος του Ιησού Χριστού (1) Ραβίνος ή Σερ (ματ. 8:6); (2) Ο Θεός ή Θεότητα (Γιάννης 20:28; πράξεις 2:36; ROM. 10:9; phil. 2:11).

(6) Despotes: Greek word translated “Master.” Carries the idea of ownership while ο οποίοςτόνισε ανώτατη αρχή (Luke 2:29; πράξεις 4:24; Στροφή μηχανής. 6:10; 2 Κατοικίδιο ζώο. 2:1; Jude 4).

(7) Πατέρας:Ένα διακριτικό αποκάλυψη της Καινής Διαθήκης είναι ότι μέσω της πίστης στο Χριστό, Ο Θεός γίνεται προσωπική μας Πατέρα. Ο πατέρας χρησιμοποιείται του Θεού στην Παλαιά Διαθήκη μόνο 15 φορές, ενώ χρησιμοποιείται από τον Θεό 245 φορές στην Καινή Διαθήκη. Ως όνομα του Θεού, τονίζει στοργική φροντίδα του Θεού, πρόβλεψη, πειθαρχία, και ο τρόπος που θέλουμε να αντιμετωπίσουμε τον Θεό στην προσευχή (ματ. 7:11; Μαρμελάδα. 1:17; έχω. 12:5-11; Γιάννης 15:16; 16:23; Εφ. 2:18; 3:15; 1 Thess. 3:11).

1 Robert Lightner, Ο Θεός της Βίβλου, Μια εισαγωγή στο δόγμα του Θεού (Baker Σπίτι Βιβλίο, grand Rapids, 1973) σελίδα 107.

2 Ibid., Π. 108.

3 Ibid., Π. 109.